Wenecja to kolebka malarstwa europejskiego. Cale miasto wypełnione jest dziełami największych mistrzów. To tu działał Giambellino, czyli Giovanni Bellini (ok. 1430-1516), autor m.in. jednego z najsłynniejszych obrazów w historii malarstwa: portretu doży Leonarda Loredana. To tu żyli Giorgione i Tycjan, którzy stworzyli malarstwo alegoryczne. W dobie Tycjana i po nim tworzyli: Tintoretto - mistrz światła, twarzy i rąk, Paolo Veronese i Tiepolo - mistrzowie scen mitologicznych i historycznych. Dziś ich dzieła można podziwiać w wielu miejscach Wenecji, w tym na sklepieniach Pałacu Dożów. Choć wielki rozkwit malarstwa weneckiego zakończył się pod koniec XVI w., jego duch przez kolejne 250 lat inspirował artystów w Amsterdamie, Antwerpii, Madrycie, Rzymie, Paryżu i Londynie. Z malarstwa weneckich mistrzów czerpali m.in. Caravaggio, Caracci, Rubens, Van Dyck, Rembrandt, Poussin, Tenniers i Velazquez.
W Wenecji nie ma ulic jako takich, jest za to aż 150 kanałów. Po mieście najlepiej przemieszczać się więc drogą wodną, a najszykowniej - gondolą. Jest to charakterystyczna tylko dla Wenecji długa łódź wiosłowa, kierowana przez gondoliera. Warto wiedzieć, że kształt i konstrukcja gondoli wywodzą się z przybrzeżnych i rzecznych południowosłowlańskich lodzi rybackich, a cechuje ją charakterystyczny asymetryczny kadłub. Ten niezwykły kształt kadłuba umożliwia używanie jako napędu i steru tylko jednego długiego wiosła. Aby kierować gondolą, trzeba jednak posiadać jeszcze jeden
O każdej porze roku mamy wielkie szanse trafić w Wenecji na festiwal, festyn czy popularne święto. Najważniejsze to: organizowane od 1895 r. weneckie Biennale, zainaugurowany w 1930 r. Festiwal Muzyki Współczesnej, a dwa lata później - Międzynarodowy Festiwal Filmowy. Ten ostatni jest jedną z najważniejszych imprez filmowych na świecie i daje okazję do spotkania największych gwiazd kina. Ale Wenecja to nie tylko sztuka. Miłośnicy sportów wodnych z pewnością trafią tu na jedne z ponad stu regat odbywających się każdego roku na Canal Grandę.
