 |
| Canal Grande (Canalazzo) |
Słynny Canal Grande, zwany Canalazzo, najlepiej zwiedzać z pokładu gondoli lub jednego z wszechobecnych tu vaporetti (tramwajów wodnych). Wyprawa jego szlakiem to niezapomniane przeżycie. Wzdłuż czterokilometrowego kanału ustawione są jeden przy drugim, poprzetykane kościołami, przebogate palazzi, pamiętające czasy największej świetności miasta (od XIV do końca XV w.). Wśród perełek architektonicznych znajdziemy budowle w stylu weneckiego Bizancjum oraz gotyku szczególnie charakterystycznego dla Wenecji. Pysznią się tu też fasady renesansowych pałaców przypominające budowle antyczne, a także przebogate, ozdobione girlandami, rozetami i cherubinkami rezydencje barokowe. Mimo że wiele ze stojących nad Canal Grandę budowli straciło dawny blask, nadal widok monumentalnych fasad palazzi może przyprawić o zawrót głowy. Prawie każdy z tutejszych pałaców nosi nazwę jednego z potężnych niegdyś rodów weneckich, które wchodziły w skład rządzącej Wenecją Wielkiej Rady, na czele której stał doża.
MIEJSCA MAGICZNE
Podróż po zaułkach wodnego miasta możemy rozpocząć zaraz po wyjściu z dworca kolejowego Santa Lucia.
 |
| Dworzec kolejowy Santa Lucia |
Poniżej schodów prowadzących do stacji mieści się przystań vaporetti, skąd łodzie dopływają na drugi koniec kanału, do San Marco. Najlepiej wsiąść do łodzi linii 1, które płyną wystarczająco wolno, aby można było obejrzeć wszystkie mijane perły architektury. Tuż za dworcem wznosi się kościół Santa Maria di Nazareth, zwany Scalzi, co oznacza karmelitów bosych.
 |
| Kościół Santa Maria di Nazareth zwany Scalzi |
Scalzi warto zwiedzić dla plafonu ozdobionego malowidłem Ettore Tita „Sobór efeski”. Most Scalzi
doprowadzi nas do Casa Adoldo i Palazzo Foscari-Contarini, w którym według tradycji urodził się wielki doża Francesco Foscari (1423-1457).
 |
| Palazzo Foscari-Contarini |
Płynąc dalej, zboczmy Palazzo Labia, który zdobią freski Giovanniego Battisty Tiepolo przedstawiające dzieje Kleopatry.
 |
| Palazzo Labia |
Po przeciwnej stronie wznosi się siedziba szlacheckiego rodu spoza Wenecji - przepiękny gotycki Palazzo Giovanelli. Rodzina ta zdołała się ponoć wkupić do Wielkiej Rady za sumę 100 tys. dukatów.
 |
| Palazzo Giovanelli |
W podobny sposób do grona weneckiej arystokracji w XVII w. dostali się Belloni, których rezydencja - Palazzo Belloni Battagia - wznosi się nieopodal.
 |
| Palazzo Belloni Battagia |
Okna tego
pałacu wychodzą wprost na wspaniałą renesansową fasadę Palazzo Vendramin Calergi, w którym mieszkał i zmarł niemiecki kompozytor Ryszard Wagner.
 |
| Palazzo Vendramin Calergi |
Do Wagnera należała też rezydencja w południowej części Canal Grandę - Palazzo Giustinian - gdzie powstał II akt „Tristana i Izoldy”.
 |
| Palazzo Giustinian |
Przed mostem Rialto docieramy do Ca’ Pesaro, barokowego pałacu. Przy jego budowie słynny architekt Baldassar Longhena pracował aż 58 lat. Dziś mieści się tu Muzeum Sztuki Orientalnej i Galeria Sztuki Współczesnej, w której zawisły prace Henriego Matisse’a, Paula Klee czy Wasyla Kandinsky’ego.
 |
| Ca’ Pesaro |
Kilkadziesiąt metrów dalej, po lewej stronie, pięknem przyciąga najsłynniejszy gotycki pałac - Ca’ d’Oro (Złoty Dom), którego fasada niegdyś połyskiwała płatkami złota. Czasy świetności Ca’ d’Oro skończyły się, gdy w XIX w. kupił go rosyjski książę Aleksander Trubecki dla gwiazdy baletu Marii Taglioni. Dokonane przez niego
przeróbki oszpeciły budowlę. Dopiero baron Giorgio Franchctti przywrócił jej dawny blask i cały pałac wraz ze zgromadzoną w nim kolekcją sztuki przekazał w 1915 r. państwu włoskiemu.
W rezydencji ukrywają się takie dzieła jak np. „św. Sebastian” Andrei Mantegni, marmurowa płaskorzeźba Tulia Lombarda „Portret podwójny” czy „Wenus" Tycjana.
 |
| Ca’ d’Oro (Złoty Dom) |
Następny przystanek to sławny most Rialto. Okalające go tereny są najstarszą częścią Wenecji. Do konkursu na projekt mostu stanął sam Michał Anioł, ostatecznie jednak zaakceptowano pomysł Antonia da Ponte. Most zbudowano w latach 1588-1591. Do XIX w. ta XVI-wieczna kamienna budowla była jedynym stałym przejściem przez Canal Grandę.
 |
| Most Rialto |
Płynąc dalej, docieramy przed renesansowy
Palazzo Grimani di San Luca. Rezydował w nim, zanim objął tron, przyszły król Polski Władysław IV.
 |
| Palazzo Grimani di San Luca |
Podążając w stronę San Marco, nie omińmy budynku Akademii gromadzącej największe na świecie zbiór malarstwa weneckiego oraz Palazzo Venier dei Leoni, w którym Peggy Guggenheim w 1951 r. umieściła swoją kolekcję sztuki nowoczesnej.
 |
| Palazzo Venier dei Leoni |
