Wenecja od niemal 30 lat znów
kojarzy się z karnawałem. W okresie
zwanym Camevale, dziesięć dni
przed ostatkami, w wielkim balu
maskowym bierze udział nie tylko
Wenecja, ale cały region Veneto.
Wówczas w Weronie, Padwie czy
Vicenzie odbywają się rozliczne parady
i pokazy karnawałowych masek.
Po raz pierwszy karnawał odbył
się w Wenecji w XI w. Zabawa
zyskała taką popularność, że odtąd
powtarzano ją co roku, a że była
świętem ruchomym (nieraz rozpoczynała
się nawet w październiku),
mogła trwać nawet parę miesięcy!
Pod koniec XVIII w. karnawał, jakby
przeczuwając koniec niepodległej
Republiki, dorobił się fatalnej reputacji,
kiedy to każdej nocy w miejskim
domu gry, tzw. Ridotto pubblico,
trwoniono fortuny, a swoboda
obyczajów i dekadencki przepych
uczestników zabaw zaskakiwał
przybyszów z zagranicy. Wkrótce
karnawałowa tradycja przekwitła,
a wraz z przybyciem Napoleona
w 1797 r. o karnawale zapomniano
na dobre.
BARWNY POCHÓD
Tradycja zabaw karnawałowych
odrodziła się w roku 1979 i od tej
pory dziesięciodniowy bal maskowy
poprzedzający środę popielcową
tradycyjnie rozpoczyna się
hucznym pochodem od Arsenału,
wzdłuż Zatoki św. Marka, do bazyliki.
Barwny pochód przebranych
w kostiumy przedstawicieli wszystkich
sześciu dzielnic miasta pod
przewodnictwem doży i biskupa
miasta w otoczeniu dworzan sprawia,
że Wenecja cofa się w czasie.
Mimo prawdziwych tłumów, które
zalewają plac św. Marka i pobliskie
promenady, warto tu wtedy być,
bo ogrom atrakcji czaruje. Jeśli nawet
nie uda nam się usłyszeć oficjalnie
otwierającego karnawał
przemówienia pod Kampanilą św.
Marka, miejmy oczy i uszy szeroko otwarte. W miejscu, gdzie akurat
stoimy, może wkrótce pojawić
się jakiś faun, diabeł zacznie droczyć
się z aniołem, a obok będą
się przechadzać tajemnicze postacie
w maskach i wymyślnych
kostiumach. Przez kolejne dni Wenecję
biorą bowiem w posiadanie
eleganckie damy i kawalerowie
w perukach, cudownie rozmnożeni
dożowie, kolejne wcielenia Casanovy,
Kolombiny i Pantalone,
którzy paradują dumnie po Riva
degli Schiavoni, przesiadują w popularnych
kawiarniach nad filiżanką
herbaty lub sączą amerykańskiego
drinka.
Maski - symbol weneckiego karnawału - wiążą się ściśle z historią Wenecji. Wiele z nich ma stałe
elementy, jak zakrzywiony dziób doktora z czasów zarazy lub wysunięta szczęka popularnej
maski bauta, pozwalającej zachować pełną anonimowość (zniekształcała głos i umożliwiała jedzenie
i picie bez konieczności jej zdejmowania). Tworzący maski artyści starają się jednak nadać
swoim dziełom indywidualny styl. Te tradycyjne wykonuje się z papier mache, czyli włóknistej masy
papierowej z domieszką kleju i gipsu. Wypolerowaną maskę pokrywa się białym podkładem
i maluje. W przeciwieństwie do tych wykonanych z ceramiki i luksusowych tkanin, kolorowych
i bogato zdobionych cekinami, maski z papier mache są skromne i jednokolorowe.
